Maar uiteindelijk besloot ik de game toch eens uit te proberen, iets wat misschien wel de beste gaming-gerelateerde beslissing is die ik ooit heb gemaakt.
De art-style is redelijk simpel, maar ziet er goed uit. De controls. Oh, de controls. Wat een geweldige controls. Opnieuw lijken de controls best simpel, maar dat blijkt al snel niet zo te zijn, want je kan meerdere abilities ontgrendelen. De controls voelen geweldig aan en passen goed bij de art-style.
Dan is er het verhaal. Het verhaal is niet al te duidelijk als je de game voor het eerst speelt. Ik begreep bijvoorbeeld niet veel meer dan dat er een soort infectie was.
Maar hoe meer je de game speelt, hoe meer geheimen je ontdekt, en hoe meer je online opzoekt over de lore, hoe duidelijker het wordt.
Alles is logisch, achter alles wat je doet, zit een reden in het verhaal, en zelfs als je niet de volledige lore kent is het verhaal nog steeds zo, ik kan het niet echt uitleggen. Iets aan het verhaal is zo... special. Het is het soort verhaal waar je 's nachts niet in slaap door valt, omdat je er maar over na blijft denken.
Als iemand die voornamelijk Mario-games speelt en dus gewend was aan verhalen die bestaan uit "Prinses ontvoerd, ga haar redden", kan ik alleen maar zeggen dat
Hollow Knight een absoluut geweldig verhaal heeft, het soort verhaal dat ik nog nooit eerder heb meegemaakt.
Hoe goed deze game ook is, er zijn wat kleine problemen. Zo is de pacing in het begin niet geweldig en is het vervelend hoe lang het duurt voordat je een map kan krijgen, maar dat zijn, opnieuw, slechts kleine problemen.
Iets anders wat ik nog niet benoemd heb dat niet veel uitmaakt voor hoe leuk de daadwerkelijke game is, maar toch wel in perspectief zet hoe indrukwekkend Hollow Knight is, is dat de game is gemaakt in maar iets meer dan drie jaar... Door slechts drie personen!
Deze game, beter dan de meeste triple A-games gemaakt door honderden mensen, is gemaakt door drie mensen in drie jaar.
Wat een game.
Verberg. 
